Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka powstaje z chwilą urodzenia dziecka i trwa do czasu, kiedy dziecko będzie w stanie samodzielnie się utrzymać. Polski system prawny nie przewiduje sztywnej granicy, po której przekroczeniu obowiązek alimentacyjny wygasa. Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka wynika z: art. 133 § 1k.r.o. Zgodnie ze wskazanym przepisem „Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i Obowiązek alimentacyjny a niedostatek. Rodzic może żądać alimentów od dziecka, tylko jeżeli znajduje się w stanie niedostatku, czyli nie jest w stanie własnymi siłami samodzielnie zaspokoić swoich usprawiedliwionych, podstawowych potrzeb. Te usprawiedliwione potrzeby zawsze są oceniane indywidualnie i są one różne w odniesieniu Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka wynika z art. 133 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jest to szczególny obowiązek, którego istnienie oparte jest na realizacji zasady sformułowanej w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku (sygn. akt III CZP 91/86), wskazującej, że dzieci mają prawo do równej z rodzicami Kiedy wygasa obowiązek alimentacyjny względem byłego małżonka? W przypadku zniesienia alimentów na małżonka sytuacja jest stosunkowo prosta, a zasady znacznie bardziej przejrzyste, niż w przypadku alimentów na dzieci. Pisałem już o tym w kilku miejscach na blogu, ale nie zaszkodzi usystematyzować tych wiadomości. Tematy - Dziecko, Obowiązek alimentacyjny - INFOR.pl to największy polski portal dla księgowych - Aktualne akty prawne - porady ekspertów - interpretacje - narzędzia. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) wydał interpretację indywidualną, w której wyjaśnił, że dobrowolne alimenty przekazywane przez ojca, który nie jest wymieniony w akcie urodzenia dziecka, nie podlegają opodatkowaniu. Obowiązek alimentacyjny jest instytucją prawną mającą m1z63pd. Dorota Kraskowska / 1 grudnia 2020 Płacenie alimentów jest obowiązkiem strony małżeństwa/związku, która w przypadku rozwodu/rozstania odchodzi z domu i pozostawia opiekę nad dzieckiem osobie pozostającej z dzieckiem. W przypadku rozwodu sprawę rozstrzyga sąd okręgowy, natomiast w przypadku braku zgody rodziców w kwestii opieki się dzieckiem, sprawę rozstrzyga wydział rodzinny i nieletnich sądu rejonowego. Rejon zależy od ostatniego miejsca zamieszkania rodziców lub aktualnego miejsca zamieszkania tego rodzica składającego sprawę o alimenty. Jeszcze kilka lat temu regułą było przyznawanie praw do opieki matce. Obecnie już tylko ok. 40 proc. kobiet otrzymuje wyłączną władzę rodzicielską nad dziećmi, w 2017 roku odsetek ten był wyższy o 20 pkt proc. Wysokość alimentów również ustala sąd rejonowy, wydział rodzinny i nieletnich, chyba że rodzice potrafią porozumieć się w tym względzie i określić zadowalającą kwotę alimentów dla rodzica opiekującego się dzieckiem. Jakie czynniki wpływają na ustalenie wysokości alimentów? Istnieje utarte przekonanie, że wysokość alimentów zależy tylko i wyłącznie od wysokości zarobków rodzica, który ma je płacić. Stan faktyczny wygląda zupełnie inaczej. Przede wszystkim sąd patrzy na miesięczne koszty utrzymania dziecka. Istotne jest, aby standard życia dziecka po rozstaniu rodziców nie uległ obniżeniu. Na ustalenie wysokości alimentów wpływają następujące czynniki: 1. dotychczasowe koszty utrzymania dziecka: opłaty związane z mieszkaniem (czynsz, woda, gaz, prąd, śmieci, internet, tv), wyżywienie, ubrania, buty, środki higieny, kosmetyki, edukacja (wydatki szkolne, zajęcia dodatkowe, kursy językowe, zajęcia sportowe), leczenie, koszty ferii i wakacji dzielone na 12 miesięcy, abonament telefoniczny, koszty dojazdów, zabawki, rozrywka, wycieczki szkolne, wyposażenie pokoju dziecka, sprzęt elektroniczny, 2. wysokość dochodów rodziców, 3. możliwości zarobkowe i majątek rodzica, który ma płacić alimenty, 4. potrzeby dziecka wynikających z dorastania (im starsze dziecko tym większe potrzeby, rodzic pozostający z dzieckiem można występować o podwyższenie alimentów w trakcie dorastania dziecka). Zazwyczaj kwota utrzymania dziecka jest dzielona solidarnie pomiędzy rodziców, oczywiście sąd bierze pod uwagę możliwości zarobkowe obu stron. Jeśli rodzic, który ma płacić alimenty nie ma pracy, sąd określi wysokość alimentów biorąc pod uwagę jego potencjalne możliwości na rynku pracy. Sąd będzie też brał pod uwagę zaangażowanie rodzica w wychowanie dziecka. Inaczej potraktuje tego, który widuje się z dzieckiem raz w miesiącu, a inaczej tego, który spędza z dzieckiem czas w tygodniu, zabiera je weekendy, spędza z nim każde wakacje i ferie. CZYTAJ TEŻIle kosztuje rozwód? Wysokość zarobków a alimenty na dziecko Wysokość zarobków rodziców jest podstawowym — ale nie jedynym — wyznacznikiem decydującym o wysokości alimentów. Jeśli rodzic, który zostaje z dzieckiem domaga się wysokich alimentów, a rodzic, który ma je płacić przedstawi w sądzie zaświadczenie o niskich zarobkach, sąd weźmie pod uwagę również potencjalne możliwości zarobkowe rodzica, jego wykształcenie, doświadczenie, umiejętności, czyli sprawdzi, ile mógłby zarabiać, gdyby postarał się o pracę odpowiadającą jego kwalifikacjom. Jeśli jedno z rodziców jest informatykiem, a “na papierze” wysokość jego zarobków waha się w granicach najniższej krajowej pensji, sąd weźmie pod uwagę średnie zarobki na rynku osoby z takimi kwalifikacjami i doświadczeniem — wysokość alimentów będzie zasądzona na tej podstawie. Kolejnym czynnikiem, który sąd weźmie pod uwagę ustalając wysokość świadczenia dla dziecka jest majątek rodzica, który ma płacić alimenty. Jeśli aktualne zarobki rodzica są wystarczające na zaspokojenie dotychczasowego standardu życia dziecka, a rodzic posiada majątek, który może spieniężyć (nieruchomości, działkę, samochód, oszczędności), sąd weźmie to pod uwagę i zasądzi wyższe alimenty. Kiedy powstaje obowiązek alimentacyjny? Obowiązek alimentacyjny powstaje w momencie ustalenia wysokości alimentów przez sąd. Aby pozostający z dzieckiem rodzic nie był bez środków do życia podczas ciągnącej się miesiącami sprawy, rodzic może złożyć wniosek o zabezpieczenie roszczeń alimentacyjnych (samodzielnie lub z pomocą prawnika). W odpowiedzi na taki wniosek sąd wydaje postanowienie nakazujące płacenie alimentów do zakończenia sprawy. Takie postanowienie sądu obowiązuje od chwili wydania, a o postanowieniu strony powiadamiane są pocztą. Jeśli strona, która ma płacić alimenty dwukrotnie nie odbierze awizo sądowego, powiadomienie uznaje się za doręczone. Alimenty natychmiastowe W przyszłości drugą możliwością będą są tzw. alimenty natychmiastowe. Obecnie trwają prace nad nowelizacją Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który umożliwi szybsze uzyskanie środków na utrzymanie dzieci. Uzyskanie alimentów natychmiastowych nie wykluczy w przyszłości ubiegania się o zwykłe alimenty. Rodzic ubiegający się o świadczenie wypełni tylko odpowiedni wniosek, który sąd rozpatrzy w trybie pilnym. Decyzję o przyznaniu świadczenia rodzic będzie mógł uzyskać w ciągu dwóch tygodni. Zasądzone alimenty będą podlegały natychmiastowej egzekucji. Projekt przewiduje następujące kwoty alimentów natychmiastowych: jedno dziecko — 497 zł, dwoje dzieci — 900 zł, troje dzieci — 1212 zł, czworo dzieci — 1436 zł, pięcioro dzieci — 1565 zł. Konsultacje w sprawie alimentów natychmiastowych miały się odbyć jeszcze w 2020 roku, niestety prace nad projektem przedłużają się z powodu pandemii COVID-19. Kiedy kończy się obowiązek alimentacyjny? Obowiązek alimentacyjny nie ustaje z ukończeniem przez dziecko 18. roku życia. Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, obowiązek ten ustaje w momencie możliwości samodzielnego utrzymania się dziecka, a za górną granicę wieku określa się 25 lat (w przypadku kontynuowania przez dziecko nauki). Jeśli choroba dziecka uniemożliwia mu samodzielne utrzymanie, alimenty zostaną zasądzane dożywotnio. Natomiast jeśli rodzic udowodni, że dorosłe dziecko celowo przedłuża czas płacenia alimentów, a w rzeczywistości nie uczy się już w żadnej szkole, nie planuje podjęcia pracy zarobkowej, sąd w takiej sytuacji może podjąć decyzję o zakończeniu obowiązku alimentacyjnego. Jakie kary grożą za uchylanie się od płacenia alimentów? Zgodnie z art. 209 Kodeksu karnego, uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego jest przestępstwem. Przestępstwo niealimentacji popełnia ten, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego orzeczeniem sądowym czy umową. Kary za nieterminowe wpłaty lub niepłacenie alimentów to: zajęcie wynagrodzenia na poczet alimentów przez komornika (plus koszty postępowania), kara grzywny, kara ograniczenia lub pozbawienia wolności do 12 miesięcy. Jeśli alimenty nie są płacone przez trzy obowiązujące okresy (zwykle są to miesiące), upoważniony do ich odbioru rodzic ma prawo złożenia wniosku do prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa lub skorzystać z pomocy prawnika, który kieruje sprawę do komornika. Czy można wystąpić o alimenty bez rozwodu? Dorota Kraskowska Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami prawnymi, zapraszamy do naszego serwisu ponownie!Jeżeli podobał Ci się artykuł podziel się z innymi udostępniając go w mediach społecznościowych - poniżej masz szybkie linki do udostępnień. Prawo zobowiązuje rodziców do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Czy obowiązek ten doznaje ograniczeń? Co jest podstawą do powstania obowiązku świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka? Rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci do momentu kiedy te mogą utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza tym, uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby środków wychowania obciąża krewnych w linii prostej. Do świadczeń alimentacyjnych może być zobowiązane też rodzeństwo. Od obowiązku takiego w stosunku do rodzeństwa, zobowiązany może się uchylić tylko jeżeli jest on połączony z nadmiernym uszczerbkiem dla niego lub jego najbliższej rodziny. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi a wstępnych przed rodzeństwem, oznacza to, iż w pierwszej kolejności dla osoby będącej w niedostatku obowiązek alimentacyjny obciąża jej dzieci, później rodziców, a dopiero na końcu rodzeństwo. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i alimentacyjny w warunkach przysposobieniaZgodnie z przepisami, jeżeli skutki przysposobienia polegają wyłącznie na powstaniu stosunku między przysposabiającym a przysposobionym, obowiązek alimentacyjny względem przysposobionego obciąża przysposabiającego przed wstępnymi i rodzeństwem przysposobionego. W takim przypadku obowiązek alimentacyjny względem wstępnych i rodzeństwa obciąża przysposobionego dopiero w ostatniej kolejności. W okolicznościach gdy jeden z małżonków przysposobił dziecko drugiego małżonka, przysposobienie nie ma wpływu na obowiązek alimentacyjny, między przysposobionym, a tym drugim małżonkiem i jego krewnymi. Kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje, iż obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności, albo gdy osoba taka nie jest w stanie uczynić zadość swojemu obowiązkowi, lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi Nierówne udziały w majątku wspólnym małżonkówStosunki między rodzicami a dziećmiDziecko musi mieć zapewnione przyzwoite warunki egzystencji. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego: obowiązek alimentacyjny doznaje ograniczenia w zasadzie, w myśl której uprawnionym do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Ograniczenie to nie dotyczy jednak uprawnień alimentacyjnych dzieci względem rodziców do czasu uzyskania przez nie samodzielności oraz małżonków między sobą w czasie trwania małżeństwa. Ponadto zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą małoletnie dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Konsekwencją tej zasady jest to, że rodzice w żadnym razie nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, tylko na tej podstawie, że wykonywanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. Oznacza to, że do powstania obowiązku alimentacyjnego rodziców, wystarczy, że dziecko nie może utrzymać się samodzielnie. Zakres świadczeń alimentacyjnych należnych dziecku od rodziców z tytułu obowiązku alimentacyjnego obejmuje także wydatki o charakterze naukowym i oświatowo-wychowawczym, a więc między innymi środki na uzyskanie wykształcenia średniego i studiów wyższych. Rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie dotyczy to jednak potrzeb będących przejawem Odmowa orzeczenia rozwodu z uwagi na dobro dzieckaZakres czasowy obowiązku alimentacyjnego wobec dzieckaObowiązek taki powstaje już w zasadzie od momentu urodzenia dziecka i nie jest ograniczony wiekowo. Obowiązek ten dotyczy rodziców a więc obejmuje również dzieci pozamałżeńskie. Stopień zaspokojenia potrzeb dziecka zależy od jego wieku, potrzeb, zainteresowań, konieczności zapewnienia właściwej edukacji. Dlatego mimo, iż dzieci co do zasady mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami nie oznacza to mechanicznego podziału osiąganych zarobków na równe części. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane na potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub części na osobistym staraniu o jego utrzymanie i wychowania. Ocena czy osobiste starania wyczerpują w całości czy tylko w części obowiązek alimentacyjny względem dziecka będzie zależeć zwłaszcza od wieku i jego samodzielności a także stanu zdrowia. Można będzie z pewnością stwierdzić że rodzic który opiekuje się niemowlęciem lub dzieckiem niepełnosprawnym i przez to nie może podjąć pracy zarobkowej w całości wypełnia swój obowiązek alimentacyjny. W tym przypadku dostarczenie środków utrzymania winno spoczywać na drugim z rodziców. Zobacz: Alimenty dla byłego małżonkaRealizacja obowiązku alimentacyjnegoZgodnie z przepisami, wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem małoletniego dziecka, które nie może się samodzielnie utrzymać, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie. Oznaczać to może, iż dopuszczalna jest każda postać świadczeń alimentacyjnych. Przy określeniu postaci tych świadczeń istotne jest to, aby stanowiły one dla uprawnionego efektywny środek pokrywania jego potrzeb w sferze utrzymania i wychowania w stosunku do małoletniego. Ważne jest aby zabezpieczały jego interesy, a jednocześnie nie były szczególnie dotkliwe dla zobowiązanego. Oznacza to, że środki utrzymania mogą być dostarczane zarówno w postaci świadczeń pieniężnych jak i w naturze. Świadczenia alimentacyjne wobec dziecka obejmują również realizację jego chęci dalszej edukacji. Jeżeli dotychczasowe kwalifikacje dziecka nie zapewniają mu odpowiedniego poziomu życia, więc zamierza ono podnieść te kwalifikacje podejmując np. studia wyższe, okoliczność, że przed podjęciem studiów dziecko już pracowało i pobierało wynagrodzenie za pracę, nie zwalnia rodziców od alimentacji na tej podstawie, że dziecko jest już w stanie utrzymać się samodzielnie. Zasada ta nie odnosi się tylko do stosunków alimentacyjnych między dzieckiem a rodzicami ale także do sytuacji kiedy zobowiązanym są osoby w dalszej kolejności np. dziadkowie. Zobacz: Darowizna od osoby najbliższejKiedy rodzice są zwolnieni z obowiązku alimentacyjnegoRodzice są zwolnieniu z obowiązku alimentacyjnego względem dziecka zwłaszcza wtedy jeśli dochód z osobistego majątku dziecka wystarcza na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Ma to miejsce ma przykład jeśli dziecko dostaje po dziadkach spadek w którego skład wchodzi dobrze prosperujące przedsiębiorstwo. Obowiązek rodziców gaśnie również wtedy gdy można zaspokoić jego potrzeby z innych źródeł np. ze stypendium, z jego dochodów z pracy z renty alimentacyjny wobec dziecka, nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności – przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Obowiązek ten trwa do momentu kiedy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Możliwe jest, iż dziecko osiągnie możliwość samodzielnego utrzymania nawet przed osiągnięciem pełnoletności. Z drugiej strony nawet zawarcie przez dziecko małżeństwa nie musi skutkować wygaśnięciem obowiązku alimentacyjnego rodziców względem niego. Może ono bowiem nadal mieć trudności w zapewnieniu sobie utrzymania. Dziecko, które studiuje, ma wobec rodziców roszczenie alimentacyjne do czasu ukończenia studiów. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, rodzice nie są obowiązani dostarczać środków utrzymania dziecku, które będąc już przygotowane należycie do wykonywania przez nie odpowiedniego dla niego zawodu, podejmuje dla podniesienia swoich kwalifikacji dalsze kształcenie się, ale w studiach się zaniedbuje, nie robi należytych postępów, nie otrzymuje stosownych zaliczeń, nie zdaje w terminie przepisanych egzaminów. Chodzi tu zwłaszcza o sytuację jeśli z własnej winy powtarza lata studiów i wskutek tego nie kończy studiów w przewidzianym programem obowiązek rodziców dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa dopóty, dopóki dziecko nie zdobędzie, stosownie do swoich uzdolnień i predyspozycji, kwalifikacji zawodowych, czyli do chwili usamodzielnienia się, i to niezależnie od osiągniętego wieku. Obowiązek alimentacyjny rodziców nie ustaje w ogóle, jeżeli dziecko na skutek kalectwa wrodzonego lub nabytego albo w związku z niedorozwojem umysłowym nie będzie w stanie samodzielnie zdobywać środków utrzymania. Przed osiągnięciem przez dziecko pełnoletności, obowiązek alimentacyjny rodziców może ustać wcześniej tylko w przypadku, gdy dziecko uzyska zawód, czy też podejmie zatrudnienie w czasie pobierania nauki, a osiągane zarobki pozwolą mu na zaspokojenie jego potrzeb. Jednak sytuację gdy zdrowy i wykształcony człowiek żyje na koszt rodziców z własnej woli, nie podejmując starań o podjęcie takiego zajęcia, które przyniosłoby mu zyski, można uznać za niezgodną z zasadami współżycia społecznego. W tej sytuacji obowiązek alimentacyjny jest wyraźnie wątpliwy. Jednak w okolicznościach gdy obowiązek rodziców wygasł w związku z tym, że dziecko mogło się już samo utrzymać, ale ponownie popada w niedostatek, obowiązek taki może powstać ponownie.. Kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny. Pytanie z dnia 16 maja 2021 Witam. Czy mam obowiązek płacenia alimentów jeżeli dziecko ukończyło 18 lat uczy się zaocznie i pracuje? Dzień dobry. Jeżeli dziecko jest w stanie samodzielnie utrzymać się bez konieczności korzystania z alimentów, to można złożyć do sądu pozew o uchylenie obowiązku alimentacyjnego, argumentując to tym, iż dziecko jest już w stanie we własnym zakresie zarabiać środki wystarczające na swoje utrzymanie. Oczywiście, dziecko może argumentować, że kwota z alimentów jest potrzebna w jakimś celu, ale warto rozważyć złożenie takiego pozwu do sądu. Radca prawny Katarzyna Zalewska Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację To zależy, czy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie. W praktyce oznacza to, ile faktycznie zarabia oraz czy to pokrywa wszystkie jego usprawiedliwione potrzeby. Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Jeżeli się samo utrzymuje to nie, wtedy można wystąpić do sądu o uchylenie. Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem? Mogłoby się wydawać, że obowiązek alimentacyjny na rzecz dziecka ustaje w dniu jego 18. urodzin. Tymczasem w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym nie został wyznaczony konkretny czas trwania tego obowiązku. Wynika to z treści art. 133 § 1, który brzmi:Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i zgodnie z prawem rodzinnym obowiązek ten nie wygasa wcale z chwilą ukończenia konkretnego wieku przez dziecko ani też w momencie zaprzestania przez nie może zadecydować o wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnegoSąd podejmuje decyzję o wysokości obowiązku alimentacyjnym w razie sporu, co to niego, kierując się uzasadnionymi potrzebami życiowymi uprawnionego i adekwatnie do sytuacji majątkowej zobowiązanego. I to właśnie sąd może podjąć decyzję o wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego. W praktyce oznacza to, że gdy dziecko będzie w stanie samodzielnie zaspokoić swoje potrzeby życiowe, rodzic może przestać płacić alimenty – jeśli taka będzie decyzja rodzic, który zobligowany jest do płacenia alimentów, nie będzie w stanie dostarczyć środków utrzymania, np. straci pracę lub w wyniku wypadku stanie się niezdolny do wykonywania pracy, sąd może orzec o wygaśnięciu obowiązku wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego następuje również w przypadku śmierci jednej ze stron – dziecka lub zakończyć płacenie alimentów?Rodzic nie może samodzielnie podjąć decyzji o zaprzestaniu płacenia alimentów, jeżeli zostały one ustalone przez sąd, nawet gdy dziecko jest już dorosłe. Jeśli istnieją przesłanki wskazujące na wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego, należy skierować sprawę do sądu. Dopiero po zbadaniu sprawy może zostać podjęta przez sąd ostateczna – jak już zostało wspomniane – obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie mija wraz z ukończeniem przez nie określonego wieku. Obowiązek alimentacyjny może dotyczyć nawet dzieci, które ukończyły 30. rok życia lub więcej, ale w takich przypadkach znaczenie mają konkretne przesłanki, np. niepełnosprawność. Materiał Partnera Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, nie istnieje górna granica wieku dziecka, które otrzymuje alimenty od jednego z rodziców. Kwestie tego rodzaju zawsze rozpatrywane są indywidualnie, natomiast czas obalić mit, zgodnie z którym obowiązek alimentacyjny wygasa automatycznie po uzyskaniu pełnoletniości dziecka albo zakończeniu edukacji szkolnej. Obowiązek alimentacyjny zgodnie z przepisami polskiego prawa Świadczenie alimentacyjne jest obowiązkowe do momentu, w którym dziecko jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Górną granicą nie zawsze jest ukończenie przez nie 18 czy 26 lat. Zdarza się, że alimenty otrzymuje 30-latek, jeśli nie jest zdolny, aby zapewnić sobie byt. Obowiązek alimentacyjny nigdy nie ustaje samoistnie, chyba że dojdzie do śmierci osoby, na którą został nałożony. W pozostałych przypadkach to sąd dokonuje analizy samowystarczalności dziecka. Pod uwagę brane są różne kryteria, przede wszystkim jego sytuacja materialna, możliwość podjęcia pracy zarobkowej, a jeśli zawodowe obowiązki są już realizowane, to również wartość generowanego wynagrodzenia. Sądy rozpatrują również wnioski rodziców, na których został nałożony obowiązek alimentacyjny. Specjaliści z Kancelarii Adwokackiej Katarzyny Kamieniowskiej wyjaśniają, że może on zostać zniesiony, jeśli dziecko wydłuża okres świadczenia alimentacyjnego celowo. Najczęściej do takich sytuacji dochodzi wtedy, gdy nie podejmuje pracy zarobkowej, chociaż ukończyło już szkołę i jest w pełni sprawne fizycznie oraz intelektualnie. Zdarza się również, że dla utrzymania alimentów, dziecko specjalnie nie zdaje kolejnych egzaminów na uczelni, aby jego edukacja trwała jak najdłużej. Obowiązek alimentacyjny w wyjątkowych sytuacjach Okazuje się, że obowiązek alimentacyjny nie zawsze ma zastosowanie, a rodzice mogą zostać z niego zwolnieni. Do takich sytuacji dochodzi, kiedy dziecko ma majątek wystarczający, aby zapewnić mu utrzymanie oraz edukację aż do okresu dorosłości. Dobra sytuacja materialna jest jedynym wyjątkiem, który sprawia, że rodzic może zostać zwolniony z obowiązku alimentacyjnego. Polskie prawo wyznacza raczej ograniczenia, dzięki którym zabezpieczane są prawa dzieci. Przykładem jest bezterminowy obowiązek alimentacyjny nakładany na rodziców dziecka z orzeczeniem o niepełnosprawności, które nie jest i nie będzie w stanie samodzielnie się utrzymać. Warto również pamiętać, że obowiązek alimentacyjny nie wygasa w momencie utraty pracy czy problemów finansowych rodzica, na którego został on nałożony. Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Polecane firmy 0 0 0 0 Przeczytaj także Jak ustalić wysokość alimentów? Rodzice niepełnoletnich dzieci mają obowiązek utrzymywać je aż do uzyskanie przez nie samodzielności. Orzeczenie wydaje się bądź przy rozwodzie, lub w sytuacji, w której rodzice żyjący w związku... Czytaj więcej

kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny